گـاهـی اوقـات سـکوت سـخـن بـی کـلام اسـت و گـاهـی سـکـوت
ســکـوتـم رو دوسـت دارم ، چـــــون در آن گـلـه ای نیسـت ...
گاهی سـکوت دلــی را مـی شـکند گاهی دلـی را بدسـت می آورد
گاهی از دلتنگی حـکـایـت مـی کـنـد ...
گـاهی بـغـض در گلو خـفـتـه اسـت گـاهی حرف در راه مـانده اسـت
گاهی اوقـات سـکوت سخـن بـی کـلام اسـت ...
و گاهی سکوت
گریه بی صـدای دل ِ
یـک عـاشـق اسـت ...
از دل نوشتـه هایت ساده نگـــــذر
بـه یاد داشته باش
این دل نوشتـه ها را
یکـــــ« دل »نوشتـه
چششششششششم خانوم دکی